Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Η ιστορία του χωριού


Το χωριό έχει ηλεκτρικό φως (ΔΕΗ) από το 1971. Στα περισσότερα πια σπίτια υπάρχουν τηλέφωνα πέραν του Τηλεφωνικου θαλάμου στην κ. πλατεία Το χωριό τροφοδοτείται με νερό απ' το Λύτρειο υδραγωγείο. Το νερό είναι κρύο, ελαφρό και χωνευτικό. 'Οι δρόµοι του χωριού είναι καθαροί και οι περισσότεροι τσµεντοστρωµένοι ή πλακοστρωµένοι και φέρουν ονόµατα αξιόλογων Δορβιτσωτών
Έδρα του Δήμου Πυλήνης είναι η Σίμος, όπου βρίσκεται το δημαρχείο.
Μορφολογικά χαρακτηριστικά: Κατά το μεγαλύτερο μέρος ορεινός Δήμος με συμπληρωματικά ημιορεινά χαρακτηριστικά.
H Δορβιτσά είναι ένα απο τα αρχαιότερα χωριά της Ναυπακτίας. Πότε ακριβώς ιδρύθηκε κανένας πιά δεν ξέρει. Το πιθανότερο είναι να κτίσθηκε μερικά χρόνια μετά την άλωση απο κυνηγημένους, που βρήκαν στα πυκνά δάση του χωριού σίγουρο καταφύγιο. Είναι βέβαιο ότι η περιοχή καλυπτόταν από πυκνά δάση δρυών, πουρναριών και γαύρων. Τι έγιναν όμως τα δάση; Η απάντηση είναι εύκολη, όσο και θλιβερή. Τα κατάστρεψε η φωτιά και το τσεκούρι. Μολογάνε ότι τεράστιοι κορμοί δενδρων τοποθετούνταν στα θεμέλια των σπιτιών, όταν το έδαφος ήταν σαθρό, γιατί τότε τα τσιμέντα καί τα σιδερα ήταν ακόμα άγνωστα. Τώρα τα απομεινάρια του παλιου πυκνοδάσους δεν φοβούνται τους προαιώνιους εχθρούς τους, η αγάπη και η φροντίδα των Δορβιτσωτών τα προστατεύει.

Το παλιότερο έγγραφο στοιχείο γύρω από το χωριό είναι ενα έγγραφο του Σεπτέμβρη του 1770. Σύμφωνα με αυτό οι Λευτεριάνοι πούλησαν το κτήμα του Βαρένoυ προς «τους τιμιωτάτους και προστάτες του Βιλαγετίου Kραβάρου». Η πώληση έγινε σε πολλούς προύχοντες διαφόρων χωριών, όπως «… τους προς τον κυρ Κωσταντή και Δημάκη και λοιπούς Τεροβιτζιότες». Τώρα ποιοί είναι αυτοί οι Δορβιτσιώτες πρόκριτοι είναι άγνωστο. Ακόμα ενα έγγραφο του 1791 όπου υπογράφει από την «Τιροβητζά ο Παντελογιάννης». Υστερα μια θύμηση του 1795, που έγραψε σ' ένα παλιό Ευαγγέλιο ένας γερό­παπας ό Παπαδημήτρης Τσοπέλης.

Η ονομασία του χωριού από το 1770 και δώθε που υπάρχουν γραπτές πηγές παρουσιάζεται σε διάφορους τύπους, όπως Τεροβιτζιά, Τυροβιτζιά, Τιροβίτζα, Τερουβιτζά, Ντουρβετζά, Τερβιτσιά κ.λπ., πράγμα που καθιστά δύσκολη την ετυμολογία της. Ο Πουκεβίλ την αναφέρει ως Dervitcha. Στην κατάσταση για την ίδρυση των Δήμων (1836) απαντιέται ως Dorovitza (Ντοροβίτσα ή Ντοροβιτσά). Η σειρά της επίσημης ονομασίας έχει ως εξής: Δοροβίτσα (ΦΕΚ 1836), Δορβιτσά (1868), Δορβιτσιά (1912) και τελικά επεκράτησε εθιμικά η λέξη Δορβιτσά. Πιθανή εκδοχή όπως υποστηρίζει το Ινστιτούτο Χερσονήσου Αίμου, το τοπωνύμιο να προέρχεται από μεσαιολατινικές λέξεις,όπως:

torbats=πυργόσπιτο
torvaeciae=χορτόπλινθος
tref=τσαντίρι
trabuche=ερείπειο
dervee=δρυόδασος

Κατά τον αείμνηστο Δ. Φούρλα προέρχεται από τις λέξεις τυρό(ς) + Βουτσά (Βουτσί = Βαρέλι· Βίτσα = γεμάτο). Δηλ. τόπος με μεγάλη παραγωγή τυριού. Λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο που αναφέρει ο Πουκεβίλ Δερβιτσά (Ντερβιτσά) και τις μαρτυρίες των γερόντων ότι το χωριό ήταν γεμάτο πυκνά δρυοδάση ευκολότερα μπορούμε να δεχτούμε ότι το τοπωνύμιο προέρχεται από τη λέξη δέρβη (ντέρβη - τέρβη - δέρβη) που σημαίνει δρυο-δάσος, δρυμός. Πιθανόν και από επαγγελματωνύμιο Δέρβης -ος, Ντέρβης -ος (δρυοκόμος). Άλλη εκδοχή η ονομασία να έχει βουλγαροσλάβικη προέλευση. Όπως είναι γνωστο άλλωστε κατά την μεσοβυζαντινη εποχή από την ευρύτερη περιοχή πέρασαν οι λαοί αυτοί και άφησαν πολλά τοπωνύμια.




counter www.com2.gr

Προσωπικότητες της Δορβιτσάς και του νομού Αιτωλοακαρνανίας.

Αρχιεπίσκοπος και Αντιβασιλέας Δαμασκηνός (Δορβιτσά Ναυπακτίας 1891-1949)


Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός (κατά κόσμον Δημήτριος) Παπανδρέου υπήρξε κορυφαία εκκλησιαστική και πολιτική προσωπικότητα της νεότερης Ελλάδας. Διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Αντιβασιλεύς και Πρωθυπουργός.Γεννήθηκε στη Δορβιτσά Ναυπακτίας στις 3 Μαρτίου του 1891.
Αν και η οικογένειά του ήταν πολύ φτωχή κατάφερε να φοιτήσει στο Γυμνάσιο Καρδίτσας με τη συνδρομή του θείου του, Ηγουμένου της Ι. Μονής Κορώνης, Χριστόφορου Παπανδρέου. Στα 1908 εισήλθε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών λαμβάνοντας πτυχίο ως

αριστούχος και ακολούθως σπούδασε στη Νομική Σχολή. Στρατολογήθηκε στον ελληνικό στρατό και πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912 και 1913.Το 1917 χειροτονήθηκε

διάκονος λαμβάνοντας το όνομα Δαμασκηνός. Λίγο αργότερα χειροτονείται πρεσβύτερος και ως Αρχιμανδρίτης πλέον αναλαμβάνει την ηγουμενία της Ι. Μονής Κορώνης.
Στις 5 Νοεμβρίου του 1938 εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος πάσης Ελλάδος.

Αργότερα δίνει ο ίδιος εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και έτσι
στις 17/10/45 σχηματίζεται κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Δαμασκηνό και Υπουργικό Συμβούλιο αποτελούμενο από υπουργούς της κυβέρνησης Βούλγαρη. Το σχήμα δεν μπορούσε και δε συνέφερε την αντίδραση να σταθεί, γι' αυτό παράλληλα γίνονται διαβουλεύσεις, ώστε να βρεθεί μια διαφορετική κυβερνητική λύση. Στις 30/10/45 ο Δαμασκηνός δίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο Σ. Βενιζέλο, αλλά θα αποτύχει και αυτή η προσπάθεια.
Ως Αρχιεπίσκοπος ο Δαμασκηνός ενίσχυσε την Αποστολική Διακονία, ίδρυσε σχολές ιεροκηρύκων, εξομολόγων, κατηχητών και κοινωνικών λειτουργών. Με τον Α. Ν. 540/1946 αναδιοργάνωσε την εκκλησιαστική εκπαίδευση με την ίδρυση εκκλησιαστικών σχολών και φροντιστηρίων για τη μόρφωση και την επιμόρφωση του κλήρου, ενώ με τον Α. Ν. 536/1945 κατοχύρωσε τη μισθοδοσία του εφημεριακού κλήρου. Άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα στις 20 Μαΐου 1949 σε ηλικία 59 ετών.

Επίσκοπος Φθιώτιδός Δαμασκηνός (Δορβιτσά Ναυπακτίας 1914-1996)

Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Δαμασκηνός κατά κόσμον Νικόλαος Παπαχρήστου,
γεννήθηκε στη Δορβιτσά Ναυπακτίας το 1914 και ήταν ανηψιός του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. Σπούδασε στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης από την οποία αποφοίτησε το 1937.Χειροτονήθηκε το 1946 Διάκονος και Πρεσβύτερος.Ύστερα υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος στην Μητρόπολη Ναυπακτίας,εφημέριος στην Μητρόπολη Αττικής και αργότερα γραμματέας και αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου.Στις 15 Μαϊου 1960 χειροτονήθηκε επίσκοπος και εκλέχθηκε Μητροπολίτης Φθιώτιδος,μετά τον θάνατο του Μητροπολίτη Αμβρόσιου Νικολαϊδη.Ο Επίσκοπος Δαμασκηνός άσκησε αρχιερατικά καθήκοντα στη Μητρόπολη Φθιώτιδος επί 36 χρόνια μέχρι τις 22 Μαϊου 1996,που εκοιμήθη.

Χαρίλαος Τρικούπης

Επιφανής πολιτικός και επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας,ο οποίος προσπάθησε και πέτυχε να προωθήσει ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της Ελλάδας.

Χρήστος Καπράλος(Παναιτώλιο Αγρινίου 1909-Αθήνα 1993)

Σπουδαίος ζωγράφος και γλύπτης,παιδί αγροτών.Παρουσίασε πολλά του έργα σε ατομικές εκθέσεις στο εξωτρικό.

Γ.Αθανασιάδης-Νόβας(Ναύπακτος,1893-1987)

Πολιτικός,,λογοτέχνης και ακαδημαϊκός.Υπήρξε δημοσιογράφος και διετέλεσε αντιπρόεδρος της Βουλής,Υπουργός Εσωτερικών,Υπουργός Παιδείας,Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ,Υπουργός Βιομηχανίας και Προεδρίας ης Κυβέρνησης.Επιδόθηκε στην λογοτεχνία κυρίως με το ψευδώνυμο Γιώργος Αθάνας.

Βάσω Κατράκη (Αιτωλικό 1914)

Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Αιτωλοακαρνανίας.Σημαντική και διακεκριμένη χαράκτρια ,της οποίας το έργο παραμένει ζωντανό στην ελληνική τέχνη.
Η καταγωγή της ήταν από το Αιτωλικό, γεγονός που σημάδεψε ανεξίτηλα τη ζωή και το πλούσιο καλλιτεχνικό έργο της. Η λιμνοθάλασσα, οι άνθρωποι του μόχθου και της επαρχιακής Ελλάδας, διαπερνούν τις δημιουργίες της καλλιτέχνιδας.Η Βάσω Κατράκη τιμήθηκε σε πολλές διεθνείς εκθέσεις και η εμβέλεια του έργου της παραμένει ορόσημο και σημείο αναφοράς για την χαρακτική.




counter www.com2.gr